Van Donsol naar Legazpi

Chaan heeft ons om zeven uur opgepikt in Donsol. We hadden hem laten bellen door de dame van Fun Dive, een super lief vrouwtje die alles regelt wat los en vast zit. We rijden dezelfde mooie weg terug als hoe we zijn gekomen. Slingerend tussen de kleine hutjes en rijstvelden.

Na een korte tussenstop voor wat foto's haalt Chaan een plastik bakje tevoorschijn. In het bakje zit, zoals het in de Filipijnen heet 'Toron', oftewel gebakken banaan. De Toron is gemaakt door de vrouw van Chaan. De bananen die zijn gebruikt zijn afkomstig van een bananenboom die Chaan precies tien jaar geleden zelf heeft gepland. Hij had toen twintig bomen geplant. Door verschillende tyfonen zijn er nu nog slechts twee over. De Toron smaakt super en met dit verhaal erbij is het natuurlijk extra speciaal.

Na een klein uurtje rijden met een tweetal tussenstops voor wat foto's komen we aan in Legazpi. Wij zijn afgezet bij een mooi en betaalbaar hostel maar die zit helaas vol. We stappen de straat op. Mega druk, iedereen gaapt ons aan, elke auto en trycicle toetert naar ons. Wat nu, wat nu. We lopen random een kant op, opzoek naar een plek met wifi.

We belanden in de Starbucks op de vierde verdieping van een mall, met uizicht op de vulkaan Mayon. We proberen met de wifi te zoeken naar een slaapplek, maar ook hier gaat dit moeizaam.

Naast ons zit een blanke man met een Filipijnse dame. De man blijkt een fantastische vent te zijn. Hij geeft aan dat je hier zelden touristen ziet, iets wat wij ook al hadden gemerkt. De locals noemen hem white Mike. We raken in gesprek en zitten ruim een uur te praten. De Amerikaanse man woonde samen met zijn van origine Filipijnse vrouw de laatste 7 jaar in Amerika. Nu hij vervroegd met pensioen is zijn ze een half jaar geleden hierheen geëmigreerd. We leren in korte tijd veel over de cultuur en omgeving.

Onderweg zijn we meerdere keren langs een begraafplaats gereden. Het viel ons op dat de graven werden opgestapeld. Om er meer van te weten vragen we aan White Mike en zn vrouw hoe het precies zit. Door gebrek aan ruimte, door de harde ondergrond maar vooral om een plek te hebben waar ze feest vieren om de doden te eren worden de graven boven elkaar en boven de grond gestapeld. Ze vieren het leven, prachtig mooi. Ze eten met de hele familie, zingen samen en doen zelfs aan karaoke bij het graf.

White Mike vertelt ons over de Lignon Hill. We zien de hill naast de vulkaan. Vanaf de Lignon Hill schijnt het uitzicht op de vulkaan Mayon nog indrukwekkender te zijn. Vlak naast de Hill schijnt een goede slaapplek te zijn met een warme douche. We zeggen Mike en z'n vrouw gedag en vertrekken met een trycicle naar Neuhaus Inn nabij de Hill. De trycicle bestuurder, een jonge Filipijn zegt drie keer: I like your cap, can i have it. De eerste keer vroeg ik me af of ik het goed hoorde. Maar ja, hij wilde hem echt hebben. Maar nee, hij heeft hem niet gekregen.

We checken in, droppen onze tassen en gaan gelijk weer naar buiten. Met een andere trycicle rijden we naar de voet van de Hill. Na een stijle klim naar boven komen we doorweekt aan op de top.

Het zicht op de vulkaan is door de bewolking niet echt top. We laten het zweet wat opdrogen terwijl we wat eten bij een klein tentje boven op de Lignon Hill. Na een klein uur trekt het opeens volledig open en zien we de gigantische vulkaan verschijnen. Het is een prachtig gezicht. Met enige regelmaat komt er een flinke pluim rook uit de vulkaan. Het is wel duidelijk dat het een zeer actieve vulkaan is.

Eenmaal weer beneden, bij een klein bakkerijtje langs de weg, halen we voor 26 cent twee lekkere broodjes. Iets verderop eet ik drie loempia's voor 24 cent. Wat een geld.

In onze kamer kleden we ons om, om vervolgens weer op stap te gaan.
Bij een Filipijnse foodtruck verkopen ze spareribs. Ik twijfel maar Miryam, die zelf geen vlees eet haalt mij over om het toch lekker te nemen. De spareribs blijken  direct mijn top 2 binnen te komen. Alleen in Albufeira heb ik betere gegeten.

Op naar morgen, dan vliegen we naar Puerto Princessa. Gelukkig is het vliegveld op loopafstand!