Expeditie dag twee

De schelpen die aanspoelen op dit strand kunnen rechtstreeks in een vitrinekast. Een kleine vijf minuten langs de kustlijn lopen en je hebt schelpen die normaal gesproken in winkels te koop liggen.

Na ons ontbijt wordt de lucht in de verte gelukkig al iets lichter. Helaas zijn de golven nog niet gaan liggen. Eerst worden onze tassen, met daarin onder andere camera's met kano's naar de boot gebracht. Het is niet echt geruststellend dat de eerste kano, met daarin gelukkig alleen eten, omslaat in een grote golf. Och och, gaat onze camera de boot veilig halen?

Met spanning kijken we met z'n allen naar de kano's vol spullen. Gelukkig haalt de kano met onze spullen het zonder om te slaan naar de boot.

Nu zijn wij aan de beurt. Met een beetje tegenzin lopen we het koude water in, in de toch nog steeds stromende regen, om vervolgens door behoorlijk hoge golven een kleine tweehonderd meter naar de boot te zwemmen.

Opnieuw vraag ik me af of sommige hun zwemdiploma hebben gekocht.

Eenmaal aan boord varen we over de ruige golven ruim anderhalf uur naar het eerst volgende eiland. Zelfs mensen die niet zeeziek zijn, trekken dit slecht. Een enkeling hangt even over de reling. Miryam die behoorlijk zeeziek is, houdt met veel moeite, en veel karakter alles binnen.

De eilanden worden overigens steeds mooier. We stoppen bij een eiland met een lange strook ondiepe zandbodem. De zon begint te schijnen en vanaf de boot zien we door het heldere water al tientallen enorme zeesterren liggen. Ik duik het water in met mijn snorkel, het zijn er makkelijk meer dan honderd. Echt een paradijsje dit.

De lunch die we krijgen is niet Expeditie Robinson achtig, maar eerder een uitgebreid buffet uit een goed hotel, en dat op een redelijk klein bootje.

Na uiteindelijk een prima dag, met op de ochtend na gewoon schitterend weer komen we aan bij ons tweede kamp. Op de kust zien we piramide vormige houten hutjes op ons wachten.

Eerst even lekker douchen, weliswaar  door middel van emmers koud water, maar toch lekker. Daarna rustig ontspannen wat drinken en wat praten over de gemaakte reizen in de groep. 

Ook deze avond eten we samen. Het valt een beetje in herhaling maar het is weer meer dan prima. Rijst, noodles, vis, kip, groeten en fruit, toppie.

Na het eten komen er nog meer flessen rum dan gisteren tevoorschijn.

Als je de volgende ochtend hoort dat een van de Nederlandse dames in de nacht in haar hut wakker wordt naast haar zus, en zo van de kaart is dat ze zegt 'zullen we naar de hut gaan', in de veronderstelling dat ze nog op het strand lag, dan weet je dat sommige flink hebben door gedronken.

Ikzelf had ook een paar rum op, maar het ging nog prima, Miryam was uiteraard topfit. We kijken nog even naar de bizar heldere sterrenhemel en gaan daarna richting onze hut.

We hopen op nacht zonder regen en kijken uit naar morgen, dag drie van de expeditie.