Op naar Port Barton

7 maart 2018 - Port Barton, Filipijnen

Vandaag reizen we zoals eerder beschreven vanaf Legazpi via Manila naar Puerto Princessa. Op Manila hebben we een tussenstop van drie uur. Uiteraard hebben we een uur vertraging. Een uur later dan gepland komen we aan op Puerto Princesa, door de vertraging missen we ons busje van 4 uur. Nu moeten we wachten op het busje van 6 uur. Eenmaal in het busje vraag ik de bestuurder hoe lang de rit gaat duren. We hadden ons eigelijk niet echt voorbereid, dus het verbaast ons als hij drie uur zegt. 
Miryam en ik zitten voorin het busje naast een kleine Filipijn. Hij scheurt als een malle. Na een korte periode over geasfalteerd wegdek gaan we over op zand en stenen. Het busje knalt ruim twee uur lang over het extreem slechte, heuvelachtige en slingerende wegdek. Het is dat ik mijzelf vasthoud aan zo'n handvat aan het plafond, anders zat ik constant bij die Filipijn op schoot.

Na drie uur opgevouwen en doorelkaar geschud te zijn komen we in het pikkedonker om een uur of half 10 in de avond aan in Port Barton. We hebben nog geen slaapplaats, maar de chauffeur zet ons af bij een lief vrouwtje. Ze heeft een klein hutje voor ons beschikbaar waar we voor 7 euro kunnen slapen. Onder een prima klamboe en op een prima matras slapen we goed.

De volgende ochtend worden we zoals inmiddels gebruikelijk gewekt door een stel hanen. Het is nog goed vroeg, maar wat maakt het uit. We kleden ons aan. Voor we het weten komt het lieve Filipijnse vrouwtje met koffie aanzetten. Ze wijst ons op een grotere hut een kleine honderd meter verderop waar we kunnen ontbijten. Pannekoeken, waarom ook niet.

Na het ontbijtje stappen we in de laadbak van een driewieler. De driewieler is van de buurman en tevens  'bootman' die naast onze slaapplaats woont. Vandaag gaan we zoals gister avond nog afgesproken mee met hem en zijn broer op een eilanden tour. Op een leuk typisch bootje is plek voor zo'n tien personen inclusief de twee broers. Op het strand ontmoeten we zes Israëliers van rond de 23 jaar. Een van de jongens blijkt half Nederlands te zijn. De sfeer is ook hier goed!

Onze eerste stop is bij Twin Lagoon. Met onze snorkels en flippers duiken we het water in. Het koraal is hier fenomenaal. Miryam spot een anamoon met drie clownfishes oftewel Nemo's. Iets verderop zien we er nog vijf, schitterend.

Onze tweede stop is bij een eiland verderop waar de twee broers kort van boord gaan om vis op te halen die vanmorgen is gevangen door een lokale visser. De vis wordt onderdeel van de lunch die ze ons in de middag gaan voorschotelen. Op een ander eiland bereiden de broers onze lunch met veel liefde. Ondertussen klimt wat Filipijnse jeugd met speels gemak in de palmbomen om ons te voorzien van verse kokosnoten. De lunch en de kokosnoten zijn heerlijk.

Na een tussenstop van een uur op een ander tropisch eiland gaan we opnieuw het water in. In dit geval bij Turtle Bay. Na een flinke zoektocht komen we zonder een schildpad te zien weer aan boord. Iets verderop ziet een van de broers er opeens toch één. We duiken het water in. Een schildpad van ruim een meter zwemt elegant door het helder blauwe water. We zwemmen een stuk met dit prachtige dier mee. We filmen en maken foto's, schitterend.

Onze laatste stop is bij een kleine zandbank. In het indiepe water liggen enorme zeesterren.

Na een topdag drinken we een verfrissende shake en een biertje in een reggae café op het strand.

De avond sluiten we af in een klein restaurantje vlak bij onze slaapplaats. Op schommelstoelen aan de bar eten we een heerlijke vegatable curry en gevulde inktvis, een banana shake en een koud biertje.

Foto’s

1 Reactie

  1. Ingrid:
    7 maart 2018
    Klinkt als een heerlijk relaxte reis, maar niet heus!!!! En dan nog geen slaapplaats hebben. Pfff het angstzweet breekt me uit (of is dat omdat wij hier nu in een resort zonder airco zitten).