2015 - Treinreis naar Chiang Mai.

Voor we naar de trein gingen moesten we zoals ik eerder al beschreef nog even langs de winkel van onze maatpakken.  Maar waar dat was? geen idee.  We hadden wel een kaartje met het adres. Taxi één, twee en drie kennen het niet. Onze hartslag stijgt. Zijn we opgelicht of valt het mee.

Daar komt nog bij dat het inmiddels vier uur is en we om zes uur de trein moeten pakken.  Gelukkig treffen we twee tuktuks die ons wel naar de gewenste plek kunnen brengen. Althans die waar Dennis en Joost in zitten. Die van Erwin en mij volgt de andere tuktuk. Elke tuktuk rit vliegen we door de stad alsof we mee doen aan een race. precies nu, nu we wat haast hebben is de tuktuk van Erwin en mij niet vooruit te branden. Hij rijdt als een vrouw van diep in negentig.  De Thaise slak sterft daarnaast ook bijna aan een hoestbui, klonk niet best allemaal. Hapje smok genomen waarschijnlijk.  kan niet gezond zijn immers die lucht hier.

Uiteindelijk komen we alle vier aan bij de winkel. Toch wel een opluchting. 
Eenmaal binnen komen er vier biertjes en drie maatpakken te voorschijn.  Fenomenaal,  zit als gegoten! De Thaise mannetjes bekijken ons in de pakken en noteren nog wat aanpassingen.  Over vier weken halen we de pakken op, dan zijn we klaar voor zakelijke gesprekken, sollicitaties en feesten en partijen. Keurig. 

Tevreden op weg naar de trein. Op loop afstand volgens de mannen uit de winkel. Zwaar bepakt met onze tassen wagen we het erop. Lopen,  Lopen, Lopen, lekker dicht bij wel. Drijfnat als nooit te voren pakken we na twee a drie kilometer toch maar een tuktuk.

Even later, zittend in de trein naar Chiang Mai, leggen we voor het eerst deze vakantie een kaartje, hartenjagen.  Kijkend uit het raam zien we dat het buiten voor het eerst regent, mooi, keurige timing. 

De trein slingert overigens lekker heen en weer.  Zeeziek worden is hier niet onmogelijk.  Rond een uur of tien,  zes uur na vertrek worden onze prima zitplaatsen omgebouwd tot twee stapelbedden. 

Dennis en Joost slapen beneden.  Erwin en ik hangen tegen het dak aan. Naast mijn bed hangt een lamp die je doet vermoeden dat je onder de zonnebank ligt, lekker zeg.

Schommelend in m'n bed in de trein denk ik terug aan onze belevenissen tot nu toe, genieten. Met een brede lach beleef ik een moment van vanmorgen opnieuw.  Voor een van de tempels staat een bus,  zoals hoe we die in Nederland ook kennen. Twee kleine Thaise mannen proberen tot onze verbazing een scooter de bus in te tillen. Hier kan dat, Schitterend.  

In de ochtend wordt ik wakker, of wakker.. heb misschien 5 minuten liggen pitten. Hopeloos, Maarja wel iets om mee te maken. In de ochtend wanneer het licht wordt zien we uit het raam dat we in de bergen zijn, diep in de jungle.

Even later komen we aan in Chiang Mai.